Op 14 juli 2010 heb ik mijn rijbewijs gehaald, en wat is het toch ook een mooie datum! Liberté, égalité, fraternité…
Nu wil ik het halen van mijn rijbewijs natuurlijk niet gelijk stellen aan de Franse revolutie, maar het gevoel van vrijheid heeft het bij mij in ieder geval wel vergroot! Alles in een keer gehaald, jemig wat was ik blij!! Het had namelijk wel ‘even’ geduurd voordat ik zover was…
Ik was twee keer eerder (met 19 en 25 jaar) begonnen met autorijlessen, maar na korte tijd stopte ik weer omdat ik me simpelweg té zenuwachtig voelde achter het stuur. Vanaf maart 2009, inmiddels 30, begon ik toch weer met autorijlessen bij Ritske Douma van autorijschool Mullender. Nu moet het toch eens een keer gaan gebeuren, dacht ik toen. Ik heb vervolgens met verschillende intensiteit zo ongeveer 1½ jaar les gehad van Ritske en volgens mij heb ik het hem niet altijd even makkelijk gemaakt, arme kerel! Ik was vooral in het begin vreselijk onzeker achter het stuur, waardoor ik regelmatig het overzicht kwijt was. Ook had ik het gedurende deze tijd vaak erg druk op het werk en privé, waardoor er in mijn hoofd weinig ruimte was voor andere dingen. Voor mijn gevoel bleef er dan ook weinig hangen. Met mijn gestres heb ik uiteindelijk mezelf het meeste mee gehad, maar een aardig portie geduld van Ritske was zeker zeer welkom!
Ondanks mijn zenuwen heb ik de rijlessen gek genoeg ook als gezellig en relaxt ervaren, er was namelijk altijd tijd voor een grapje. Dat maakte het voor mij een stuk makkelijker om vol te houden, ook al dacht ik soms, ik krijg dit nooit goed onder de knie! Maar op 14 juli jl. is gebleken dat ik het toch goed genoeg schijn te kunnen en daarom richt ik mijn afsluitende woorden graag aan …(trommelgeroffel) … RITSKE, BEDANKT !!!
PS: Nog een tip voor zenuwpezen zoals ik, de tussentijdsetoets heeft voor mij heel goed gewerkt! Hierdoor wist ik wat me te wachten stond en zonder die toets betwijfel ik, of ik de rust gehad had om mijn eindexamen in een keer te halen.